Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει πιο επιτακτική η ανάγκη εκτέλεσης επισκευών και ενισχύσεων σε κατασκευές οι οποίες έχουν φτιαχτεί με παλαιότερους κανονισμούς. Στην διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών έχουν αναθεωρηθεί αρκετές φορές τόσο ο αντισεισμικός κανονισμός (1985, 1992-1995, 2000 κ.τ.λ.), όσο και οι κανονισμοί σκυροδέματος και των λοιπών υλικών με αποτέλεσμα οι παλαιότερες κατασκευές, ιδιαίτερα αυτές που έχουν ανεγερθεί προ του 1985 να υπολείπονται σε οπλισμό (κυρίως τέμνουσας, δηλαδή συνδετήρες) σε σχέση με τις κατασκευές μετά του 2000. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην πλειονότητα των κατασκευών που έχουμε αποτυπώσει προ του 1985 ο οπλισμός διάτμησης είναι της τάξης του φ6/25-35 ενώ πολλές φορές είναι ακόμα πιο αραιός, ενώ σημαντικό στοιχείο είναι η ΜΗ αγκύρωσή του που συναντάται παντού.
Επιπλέον των παραπάνω έρχονται οι περιβαλλοντικές δράσεις (ιδιαίτερα σε παραθαλάσσιο περιβάλλον) να διογκώσουν το πρόβλημα της υγείας του φ.ο. μειώνοντας τις ήδη χαμηλές ποσότητες οπλισμού και πιθανόν ποιότητες σκυροδέματος. Επίσης συναντάμε συχνά οικοδομές χωρίς επαρκή συντήρηση ή με χρόνια έκθεση του σκελετού στις περιβαλλοντικές συνθήκες (χωρίς επιχρίσματα και βάψιμο), γεγονός που αυξάνει κατακόρυφα την γήρανση των υλικών τους και την πτώση των μηχανικών ιδιοτήτών τους.
Το πρώτο στάδιο σε μια διαδικασία επισκευής ή και ενίσχυσης του...
